Αααμά πια, β α ρ έ θ η κ α.

Φίλες και Φίλοι χαίρεται.
Θαρρούμε πως όλα τα γνωρίζουμε,
μα κάνουμε τον κράχτη,
σε άνομα συμφέροντα
να προκαλούν τον ντόρο.

Και όσοι θέλουν κάτι θετικό
και ωφέλιμο συνάμα,
κάτι λιγάκι δροσερό,
να σκάσουμε χαμόγελό,
εμείς οι μαντρωμένοι,
εσείς το γαϊτανάκι μας,
ποιος φταίει περισσότερο
και ποια είναι τα λάθη.

Για τα σωστά ούτε μιλιά,
ούτε ένα χωρατό,
μήτε ένα αστειάκι.
Ξινίλα απεριόριστη,
πολύ εισαγγελία,
οι καταδίκες πέφτουνε βροχή
και σύννεφο η γρίνια.

Έτσι που ζούμε την Ζωή,
μου φαίνεται πως πρέπει,
να έρθει κάτι πιο βαρύ,
να πάρουμε χαμπάρι,
πως είναι η ζωή μας μια φορά
και δεν υπάρχει άλλη.

Και χάνουμε τον χρόνο μας,
σε φάσκελα και γρίνια,
και έρχεται το μέλλον μας,
να έχει μεγάλη πείνα.
Εγώ θα φύγω από εδώ,
γιατί θέλω να ζήσω,
λιγάκι με ποιότητα,
με γέλιο και με κέφι
κι εσείς αποφασίσετε,
τον χρόνο να κερδίστε,
αλλάξτε κάπως τακτική,
δοκιμάστε να αγαπήστε.

Ανώνυμος Στοχαστής,
(αααμά πια, βαρέθηκα)